Dla tych, co nie wiedzą - jeśli chcecie wydać w Polsce swoją książkę, macie w teorii jedną utartą ścieżkę: szukać bez wytchnienia wydawcy, z którym podpiszecie umowę cywilno-prawną, którą to umowę wydawca będzie respektować albo, jak w moim przypadku, będzie miał jej zapisy w całkowitym poważaniu. (Oczywiście można też od razu podpisać 'cyrograf', który okradnie pisarza z praw autorskich i możliwości zarobku.) Szczerze powiedziawszy, wiele razy żałowałam, że ktoś zechciał wyd

Chodzi o to, jak się czuję pisząc, w jakim jestem stanie emocjonalnym. Żadna inna czynność nie zapewnia czegoś podobnego. Moje powieści są dla mnie niczym mieszkania, do których w każdej chwili mogę wrócić i trochę w nich pomieszkać - każde jest inne, z każdym wiążą się inne przeżycia i wspomnienia i każde spełniło istotną rolę w tym, co się ze mną działo w 'realnym' życiu. W tym sensie powieści są też realne, może nawet bardziej, bo niczego w nich nie udaję, nie hamuję się,